door Leonie Nuijen | okt 30, 2023 | Babyverlies en de omgeving, Het rouwproces na babyverlies, Weer aan het werk na het verlies van je baby
Goed bedoelde maar kwetsende opmerkingen
Gevoelens van machteloosheid, woede, ontreddering. Een onvervulde kinderwens, een miskraam of een overleden (klein)kind. (Groot)ouders die dit meemaken kennen het gevoel. Onbegrip van je omgeving. ‘Gelukkig heb je nog andere (klein)kinderen’ ‘Zwanger worden is in ieder geval geen probleem’, Als je het loslaat, word je wel zwanger’, zulke opmerkingen wil je niet horen. Maar het gebeurt wel. Hoe reageer je als buitenwereld op een dergelijk verlies of proces? Bagatelliseren, ontkennen?
Babyverlies heeft invloed op je welzijn, je gezondheid en functioneren
Tijdens mijn werk als HR-adviseur ontmoette ik regelmatig medewerkers die niet spontaan in verwachting raakten, een miskraam hadden gehad of een (klein)kind hadden verloren. Ook ontmoette ik regelmatig medewerkers die fertiliteitsbehandelingen ondergingen of opnieuw zwanger waren na verlies van hun (ongeboren) kind. Ik merkte dat deze medewerkers vaak problemen kregen op gebied van hun welzijn, gezondheid en functioneren. Dit leidde niet zelden tot onnodig ziekteverzuim en/of arbeidsconflicten. Rouwen kost energie.
Je kind maakt altijd deel uit van je gezin
Door IVF heb ik drie kinderen gekregen waarvan de twee oudsten zijn overleden. Pure pech. Onze oudsten maken nog altijd deel uit van ons gezin. Hun urnen staan op een mooie plek in onze huiskamer. Zo zijn ze altijd bij ons. Wanneer iemand vraagt hoeveel kinderen ik heb, dan zeg ik “Drie, waarvan er twee zijn overleden”. Het antwoord voelt soms ongemakkelijk en doet soms pijn. Rouw verdwijnt niet. Het is altijd op de achtergrond aanwezig. Om onverwacht weer even langs te komen.
Steun vanuit de omgeving is onontbeerlijk tijdens je rouwproces
Ik heb zelf aan den lijve ondervonden wat het niet spontaan krijgen van een kind en het verlies van een kind werkelijk met je doet. De impact is enorm. Door deze ervaring kwam ik erachter dat steun van je omgeving, van je familie en vrienden, maar ook van je werkgever en collega’s onontbeerlijk is om weer op te kunnen krabbelen en weer als vanouds te kunnen functioneren.
Babyverlies zet je relaties onder druk
Verlies ontwricht je leven. Zeker wanneer er weinig begrip of steun is vanuit de omgeving. Relaties komen onder druk te staan. Iedereen heeft zijn eigen rouwproces. Juist dat eigen rouwproces kan zorgen voor frictie. Zo wilde ik graag praten terwijl mijn man zich terug trok op zijn kamer. Voor hem was het de manier om ermee om te gaan. Ik respecteerde dat.”
Het is niet altijd makkelijk om de steun en begrip te krijgen die je zoekt
Steun en begrip van de omgeving is zó belangrijk. Zonder steun en begrip van je omgeving, wordt rouwen een heel eenzaam proces. Het is soms lastig om de steun en begrip te krijgen die je zo verlangt. Door je verdriet reageer je anders dan normaal. En dat maakt het voor de omgeving lastig(er) met je om te gaan.
Het is voor de omgeving niet altijd makkelijk om de steun te bieden die je zoekt
Ook is het belangrijk om te beseffen dat de mensen in je omgeving je heel graag tot steun willen zijn, maar niet weten hoe. Zeggen met de beste bedoelingen de meest kwetsende opmerkingen. Met de beste intentie kwetsen ze je.
Door het verdriet reageer je anders dan normaal
Het inzicht dat het voor je omgeving ook lastig is om met jou om te gaan, helpt de relatie goed te houden. Net als snappen dat de ander iets met de beste intentie doet.
Verwachtingen komen niet overeen
Zo kregen wij na het verlies van onze kinderen conflicten met onze ouders. Zij reageerden anders dan wij van hen verwachtten. Het inzicht dat onze ouders worstelden met hun verdriet en hun rol als ouders, zorgden ervoor dat de relatie herstelde.
Mensen zijn er niet op uit om je te kwetsen
Ook tijdens de vruchtbaarheidsbehandelingen merkten we dat onze relaties met anderen onder druk kwamen te staan. Vrienden die ons uit de weggingen omdat zijzelf een kindje verwachtten. Bang om ons te kwetsen.
Het inzicht dat onze vrienden ons niet wilden beschermen tegen pijn, zorgden ervoor dat onze relatie herstelde.
Gebrek aan de juiste kennis zorgt vaak voor onbegrip
We moesten vakantiedagen opnemen voor bezoeken aan het ziekenhuis tijdens de vruchtbaarheidsbehandelingen.
Het taboe op de ‘dood’ zorgt voor vermijding van het onderwerp en de persoon in kwestie
En onze werkgevers en collega’s lieten verstek gaan bij de uitvaart omdat ze ervan uitgingen dat wij niet zaten te wachten op hun komst. Ook deed men alsof er niets was gebeurd toen wij ons werk weer gingen hervatten. Het hele onderwerp werd vermeden. Het inzicht dat onze werkgevers geen idee hadden, hoe ze ons konden steunen, maakten ons milder en minder onzeker.
Kennis vergroten – impact verkleinen
Het woord dunamis komt uit het Oudgrieks en betekent vrij vertaald ‘kracht’. Maar het is meer dan dat. Wanneer er werd gesproken over de dunamis van iemand dan bedoelde men het vermogen van iemand om te herstellen.
Ik wil met Dunamis Coaching een bijdrage leveren in het beperken van leed door verlies en ongewenste kinderloosheid. Ik heb als doel mensen te begeleiden bij het terugwinnen van het vermogen hun leven weer op te pakken. En het beperken van de andere ‘verliezen’ zoals verlies van relatie, vriendschappen, baan…
In mijn dienstverlening richt ik mij niet alleen op het rouwproces maar ook op de communicatie en relatie met de omgeving; de eigen partner, ouders, broers, zussen, vrienden, werkgever, collega’s.
Meer informatie of wil je weten wat ik voor je kan betekenen? Neem hier contact met mij op
door Leonie Nuijen | okt 4, 2023 | Babyverlies en de omgeving, Het rouwproces na babyverlies, Weer aan het werk na het verlies van je baby
Elk einde is een start van iets nieuws
Bijna iedereen kent de uitdrukking ‘waar een deur sluit, gaat een raam open‘. Het was begin april, midden in de eerste lockdown door corona toen ik te horen kreeg dat mijn contract niet verlengd kon worden. Met deze woorden die nadreunden in mijn hoofd zat ik verslagen op de bank. Het was crisis? Wat nu? Ik had een zware selectie doorgemaakt voor een opleidingsplek en nu trok een virus een streep door deze opleiding. Ontredderd heb ik een paar dagen rondgelopen totdat mij manager mij belde en mij aangaf te willen helpen bij het vinden van een nieuwe werkplek. Ook mocht ik de intervisie die ik in het kader van mijn opleiding volgde voortzetten, hetzij nu voor andere gronden. Ik nam het aanbod met beide handen aan.
Eindelijk durfde ik toe te geven aan mijn diepste verlangens
Tijdens de gesprekken met mijn supervisor en de loopbaanadviseur van ons bedrijf, werd heel duidelijk wat mijn diepste verlangen op het gebied van werk was. Iets wat ik vooruitschoof, iets wat ik niet durfde, iets waarvan ik zeker wist dat er behoefte was. Ik had die behoefte ook gehad. Maar dat niet alleen. In mijn werk als HR-adviseur was ik verschillende keren in contact gekomen met werknemers die verzuimden door verlies. Verlies van hun (klein)kind, verlies van een droom, verlies van een prille zwangerschap. Verzuimden omdat ze geconfronteerd werden met zwangere collega’s, collega’s met kinderen. Verzuimden door de stress die het niet kunnen krijgen van een kind en fertiliteitsbehandelingen met zich meebracht.
Ik voelde mij vaak niet begrepen
Ze werden ziekgemeld omdat er pakweg geen beleid was op het gebied van verlies.
Toen mijn man en ik het zelfde traject te wachten stond, merkte ik aan den lijve wat de impact van het niet kunnen krijgen van een kind en het verlies van je kind met je doet. Ik merkte dat mensen in mijn omgeving mij graag wilde steunen maar die steun werd door mij niet altijd zo ervaren. Door de boosheid om het verlies, kon ik de intentie van de opmerkingen en gedragingen niet zien. Ook vond ik het moeilijk om te ervaren dat mijn man heel anders met het niet kunnen krijgen van kinderen en het verlies van onze kinderen omging.
Ik was hierin niet de enige
Van lotgenoten begreep ik dat ik niet de enige was. Het hielp om met hen te praten. Maar wat zou het fijn zijn geweest als ik ook zo goed had kunnen praten met mijn ouders, mijn werkgever en mijn vrienden. Hun goede bedoelingen ten spijt, lukte het mij niet om dit (altijd) zo te zien.
Mijn werkgever wist niet goed hoe hij met mij om moest gaan. En ook hierin was ik niet de enige.
Ook ondervond ik aan de lijve hoe moeilijk het voor werkgevers om in te schatten wat ik wel en niet kon op het gebied van werk. Waar ik wel en geen behoefte aan had. Vragen op dit gebied werden gewoon niet gesteld. Ja ik werd ziek gemeld want ik was toch zeker niet in staat om te werken. Nu had ik na de bevallingen inderdaad fysieke klachten maar het niet kunnen werken omdat ik mentaal niet 100% functioneerde maakte mij onzeker en heel eenzaam. Wanneer je rouwt ben je inderdaad uit evenwicht. En slaap je slecht. En ja, je vergeet de simpelste dingen. Maar hoe langer je weer in je eentje in evenwicht moet komen, des te langer je uitgeschakeld bent en des te moeilijker het wordt om terug te keren.
Dit moest anders. En het kan anders.
Het gaf mij het inzicht dat dit anders moet en anders kan. En toen ik dus door deze coronacrisis mijn baan kwijt raakte…was dit voor mij het ‘moment’. Ik startte mijn praktijk Dunamis Coaching om ouders die hun kindje zijn verloren te begeleiden bij het rouwproces en het weer oppakken van hun leven.
door Leonie Nuijen | jun 8, 2023 | Het rouwproces na babyverlies, Weer aan het werk na het verlies van je baby
Na het overlijden van mijn eerste kind kreeg ik een boeket bloemen van het werk. Verder hoorde ik niks. Een week na de uitvaart, belde ik mijn manager om hem bij te praten. Mijn manager vroeg niet hoe het met mij ging maar vroeg wanneer ik weer kwam werken.
De dag dat ik weer zou starten, had ik eerst een afspraak met mijn manager en daarna met het team. Toen ik op mijn werk kwam, zag ik mijn manager in de gang. Hij groette en zei terloops dat onze afspraak niet doorging. Hij had een andere afspraak. Ik moest me maar even laten bijpraten en dan kon ik weer beginnen.
Verbouwereerd liep ik naar de afdeling. Daar aangekomen, bleek niemand op de hoogte te zijn van mijn komst. Ik werd bijgepraat en hervatte mijn werkzaamheden. Wat voelde ik mij ellendig en eenzaam.
Moeite met concentreren
Het werken ging moeizaam. Ik kon mij moeilijk concentreren en het verdriet overviel mij meer dan eens. De weken verstreken. Mijn manager vroeg geen enkele keer hoe het met mij ging. Mijn collega’s toonde wel interesse maar hadden het eigenlijk te druk om tijd voor mij vrij te maken.
Op een gegeven moment vroeg mijn manager eindelijk eens: hoe gaat het? Ik begon te praten maar mijn verhaal werd abrupt afgebroken. Hij was hierin niet geïnteresseerd. Hij wilde weten wanneer ik weer volledig zou werken. Door mijn afwezigheid waren mijn collega’s overbelast. Ik zei hem dat ik weer fulltime werkte maar dat het werken moeizaam ging. Hierop zei hij: je functioneert inderdaad niet en je hebt het aan je collega’s te danken dat je contract is verlengd.
Ik verlies nog een baby
Helaas verloor ik een jaar later mijn zoon. De dag na de uitvaart belde mijn manager om te zeggen dat ik tot einde contract niet meer welkom was op het werk.
Na het overlijden van mijn baby’s heb ik totaal geen steun ervaren van mijn manager. Ik voelde geen medeleven voor het verlies en kreeg geen steun bij mijn werkhervatting. Het gebrek aan steun en begrip van met name mijn manager maakte het verlies van mijn kinderen nog veel ingrijpender.
Steun van werkgever is van onschatbare waarde tijdens rouwproces
Gelukkig ken ik ook ouders die wel steun en begrip van hun werkgever ontvingen. Die de tijd kregen om te rouwen en werden geholpen bij de werkhervatting. En niet werden opgezadeld met een schuldgevoel.
Ik snap dat het voor een werkgever en ook voor collega’s lastig is om een rouwende collega te steunen. De manier waarop iemand rouwt is namelijk heel persoonlijk. Toch ben ik van mening dat steun en begrip door de werkgever essentieel is. Werken biedt structuur en structuur helpt bij het rouwproces. Men ziet de collega’s vaker dan de familie.
Tips voor werkgever en werknemer
In mijn boek Je bent je kindje verloren… Hoe nu verder? heb ik twee hoofdstukken gewijd aan dit thema. Eén hoofdstuk voor de werkgever en één hoofdstuk voor jou als ouder van een overleden kindje. Manu Keirse heeft in zijn boek Helpen bij verlies en verdriet ook een heel hoofdstuk aan dit onderwerp gewijd.
Omdat ik ervan overtuigd ben dat begrip en begeleiding waardevol is bij het hervatten van de werkzaamheden, deel ik hieronder enkele bruikbare tips.
Tips voor jou als ouder
De eerste dagen na het verlies van je baby
✔Neem contact op met je werkgever en stel hem op de hoogte
✔Vraag je werkgever om iedereen te informeren
✔Houd contact met je werkgever en houd hem op de hoogte van hoe het met je gaat. Hiermee houd je de drempel om terug te keren naar het werk laag.
Terugkeer naar het werk
✔Wees je je ervan bewust dat werken een positieve bijdrage kan leveren aan jouw rouwproces. Het biedt afleiding en structuur.
✔Wees je ervan bewust dat je geconfronteerd kunt worden met situaties die je verdrietig kunnen maken zoals de confrontatie met een zwangere collega. Wees eerlijk over je gevoelens en bespreek het met je werkgever en de personen die het betreft.
✔Rouwen heeft een negatieve invloed op je cognitieve vermogens. Begin je werkzaamheden met afgebakende taken en taken waarvan je weet dat je ze op routine kunt uitvoeren. Vraag dan ook om een tijdelijke aanpassing van je werkzaamheden en breidt je werkzaamheden in de tijd verder uit.
Tips voor de werkgever
De eerste dagen nadat jouw medewerker zijn baby heeft verloren
✔Ga bij je werknemer op bezoek of bel hem op.
✔Vraag of het op prijs wordt gesteld als je bij de condoleance en/ of uitvaart aanwezig bent.
✔Bied praktische hulp aan zoals: het informeren van de collega’s, stakeholders, klanten etc. zodat iedereen op de hoogte is en eventuele pijnlijke situaties worden voorkomen.
Wanneer de medewerker zijn werkzaamheden hervat
✔ Ontvang je medewerker op de eerste werkdag uit bij jou op kantoor en ga dan samen naar de afdeling.
✔ Plan een moment met het team (als de medewerker dit op prijs stelt) waarin de medewerker zijn/ haar verhaal kan doen
✔ Pas in overleg met de medewerker het takenpakket tijdelijk aan.
✔ Geef de medewerker de ruimte om ‘flexibeler’ om te gaan met werktijden. Een uurtje later beginnen bij een slechte nachtrust, vrij geven op bijzondere dagen zoals het ophalen van de urn of het plaatsen van de steen, de uitgerekende dag, geboortedag etc, hebben een positieve invloed op het rouwproces en de werkhervatting.
Mijn boek Je bent je kindje verloren… Hoe nu verder? koop je hier of via de plaatselijke boekhandel.
Wil je met mij sparren over dit onderwerp of heb je behoefte aan advies? Neem hier vrijblijvend contact met mij op.
door Leonie Nuijen | apr 4, 2023 | Babyverlies en de omgeving, Het rouwproces na babyverlies, Weer aan het werk na het verlies van je baby
20230615_je-verliest-niet-alleen-je-kind
door Leonie Nuijen | feb 23, 2023 | Babyverlies en de omgeving, Het rouwproces na babyverlies, Weer aan het werk na het verlies van je baby
Alsof het verlies van mijn kind al niet erg genoeg was, kreeg ik te maken met nog meer verlies. Haar woorden dreunen door. Ze komen binnen. En ze heeft gelijk. Wanneer je je kind verliest, blijft het vaak niet bij het verlies van je kind alleen.
Het verlies van een kind werkt door op alles wat zo vertrouwd en gewoon is:
- je relatie met je partner,
- je relatie met je ouders en schoonouders,
- je relatie met je broers en zussen,
- je relatie met vrienden,
- het werk en je collega’s.
Het verlies van je baby beïnvloedt je gezondheid en levenskracht.
Relaties komen onder druk te staan
Op eens komen relaties onder druk te staan. Niet bewust maar het gebeurt. Iedereen rouwt op zijn eigen manier en juist het verschil in rouwen, zorgt ervoor dat je elkaar niet meer begrijpt. Maar relaties komen ook onder druk te staan doordat we niet weten hoe we met verlies moeten omgaan. Hoe we de ander kunnen helpen.
In onze poging de ander te helpen, zeggen we goedbedoelde maar kwetsende woorden en bieden we goedbedoelde maar averechts werkende hulp. En voordat je er erg in hebt, ontstaat er verwijdering. Groei je uit elkaar, raak je vrienden kwijt, raak je, je baan kwijt…
De pijn van het verlies is meer dan verdriet alleen
Maar dat niet alleen. Verlies is meer dan verdriet alleen. Verdriet om verlies, huist zich ook in je lijf. Het verstoort je nachtrust. Het zorgt naast mentale problemen ook voor fysieke ongemak. Het doet letterlijk overal pijn.
Het verlies zorgt ervoor dat je niet kunt functioneren zoals je altijd deed. Met alle gevolgen in het sociale- en het werkverkeer. En als je niet uitkijkt verlies je hierdoor je werk en je sociale netwerk…
Het verlies van ons kind is blijvend. Maar de andere verliezen hebben we kunnen voorkomen
En dan hoor ik haar zeggen: we zijn zo blij dat we met jou in gesprek zijn gegaan. Het verlies van ons kind is blijvend. Maar die andere verliezen, hebben wij kunnen voorkomen. Wij dreigden elkaar kwijt te raken. En dat is nu niet gebeurd. Ook de relatie met onze ouders, die door het verlies een enorme deuk opliep, is hersteld.
We durfden de draad van het leven weer op te pakken
En dat niet alleen. Je hielp ons ook weer onze weg te vinden op het werk. Het was heel ‘verleidelijk om in de ‘rouwbubbel’ te blijven maar we wisten ook dat we daar niet in konden blijven. Hoe vertrouwd het ook op dat moment voelde. We moesten eruit. Wilden dit ook. Maar wanneer en hoe zet je de eerste stap?
Haar woorden dreunen nogmaals door. Komen weer binnen. En ik voel blijdschap. Dit is waar ik het voor doe. Ouders helpen bij het herpakken van hun leven en het hervinden van toekomstdromen.
door Leonie Nuijen | apr 5, 2022 | Babyverlies en de omgeving, Het rouwproces na babyverlies, Weer aan het werk na het verlies van je baby
20211102_artikel_krant_Als_er_een_rouwsluier_over_de_afdeling_gaat
