Gisteren werd de TOP2000 (bijna) traditie getrouw afgesloten met Bohemian Rhapsody van Queen

Traditiegetrouw luister ik naar de Lijst der lijsten en vul ik ook mijn lijstje in. Dit jaar geen bezoek aan het TOP2000 café. Het kwam niet uit. Sinds kort hebben wij een puppy en ze kan nog niet lang alleen.

‘Een bron van troost’

Echter toen ik de beelden op de tv zag, bekroop mij een gevoel van melancholie.
De TOP2000 is voor mij een bron van troost geweest na het overlijden van onze kindjes.

Het was de opmaat voor een nieuw jaar. Het eind was in zicht van het jaar dat ik zo graag wilde verlaten. Het jaar dat ik zo graag achter mij wilde laten. Het jaar dat ik zo graag wilde vergeten.

‘Het begin van een traditie’

Met nieuwe hoop het volgende jaar in. Een traditie was geboren. Een traditie die mij eerst hielp in mijn verdriet. Maar later juist de motor tot vreugde was.

En nu… konden we eindelijk na de corona maatregelen weer ouderwets naar het café… gingen we niet vanwege een weloverwogen besluit.

‘Hoe het verbreken van een traditie, pijn doet’

En hoewel de beslissing juist was, merkte bij mijzelf hoe moeilijk ik het ermee had. Alsof ik mijn sterrenkindjes niet de aandacht heb gegeven die ze verdienen.

Het maakte mij verdrietig. Voelde weer die pijn, verdriet en eenzaamheid die ik voelde na hun overlijden. Die pijn en verdriet die door de TOP2000 en vooral het in het TOP2000 café zijn, verlicht werd. Na zoveel jaar was daar weer even die pijn en het verdriet. Gewoon omdat ik een traditie en ritueel achterwege liet…

‘Mijn plannen voor komend jaar’

Mijn goede voornemen voor 2023? net als in 2023 bewust stilstaan bij de lichtpuntjes in het leven EN een bezoek aan het TOP2000 café.

Ik wens jullie allen een mooi en bovenal voorspoedig 2023

Lieve groet, Leonie